Post Description

Misschien denk je: Niks voor mij, die oude meuk, maar toch zou ik je willen aanraden dit eens te beluisteren. Het is de moeite waard.
Swing van de bovenste plank met goede jazz solo’s!
Want het orkest van Ambrose was de beste danceband van Europa in deze periode, met de beste musici en was even goed als bijv. het orkest van Benny Goodman.
Top arrangementen, geen haastig cliché werk maar creatief en zorgvuldig opgebouwd. Ambrose vond, evenals Glenn Miller enkele jaren later, dat een band zich moest onderscheiden door zijn arrangementen en in dat opzicht wilde hij het beste. Als bovendien de arrangeurs dan ook nog deel uitmaakten van de band, zoals Sid Phillips en Bert Read konden optimale effecten worden verkregen. En met de precisie van een Zwitsers uurwerk uitgevoerd.
Sid Phillips bracht bovendien eigen composities in, sommige echt meesterwerkjes.
Van mijn 9 LP’s heb ik een selectie gemaakt met voornamelijk swing.
Van de overige opnamen zou natuurlijk ook nog een CD te maken zijn.
Enkele notities:
- ‘When Gimble Hits The Cymbal’ is een van die nummers die eind 20er begin 30er jaren in zwang waren: ’Goopy Gear Plays The Piano By Ear’, ‘Harmonica Harry’, ‘Piccolo Pete’. Dat laatste nummer, door het orkest van Ted Weems, staat op mijn CD ‘The Roaring Twenties’. 
Hier is drummer Max Bacon te horen in de rol van Gimble. Aan het begin en het eind zegt Ambrose zelf nog iets.Verder hoor je Sam Browne.
Op een bijlage een foto van de band (‘Gimble’ werd overigens zonder violisten opgenomen).
- ‘Streamline Strut’ van Sid Phillips  vond je al op de CD van de Six Swingers. Hier is het oorspronkelijke nummer voor orkest.
- Van ‘Lulu’s Back In Town’ maakte vocaliste Evelyn Dall ’Louie ’s Back In Town’ zodat de tekst beter bij haar paste.
- ‘Tootin’ Around’ van de tenorsaxofonist Billy Amstell werd nooit op 78 toeren uitgebracht. 
Na de zomer van 1939 verlieten enkele ‘steunpilaren’,zoals Max Goldberg, Tommy McQuater, Bert Read het orkest.
Toen in 1940 ook anderen,zoals Billy Amstell in dienst gingen waren de beste jaren van de band voorbij.
Amstell speelde 9 jaar tenorsax in de band en schreef erover in zijn boekje  “Don’t Fuss, Mr. Ambrose”, uitgegeven door Spellmount Ltd, Tunbridge Wells, Kent.

Zoals altijd hierbij een inlay voor de CD en een discografie.

Extra als curiositeit: 
Ambrose, 26-5 1931 met zang van Louis Davids:
- Jij Wordt Wel Anders (I’m Gonna Get You)
- Waarom Zou Ik Niet (Why Shouldn’t I?)
- Was Jij Oprecht? (Was You Sincere?)
Ambrose nam deze nummers op met Sam Browne als vocalist. Dutch Decca  zag er wel iets in voor de Nederlandse markt met zang van Louis Davids. Deze werden op dezelfde dag opgenomen.
Ze horen niet bij de CD-selectie en de files heb ik daarom met X gemerkt.

Wil je nog wat van deze en andere Engelse dancebands, LAAT DAT DAN EVEN WETEN MET JE REACTIE. Bedenk wel dat het dan wat minder jazz-georiënteerd is.

Inhoud:
01 When Gimble Hits The Cymbal.
02 Who’s Been Polishing The Sun?
03 Hors d’Oeuvres. *)
04 Streamline Strut. *)
05 South American Joe.
06 Copenhagen.
07 Limehouse Blues.
08 You Are My Lucky Star.
09 Lulu’s  Back in Town.
10 We’re The Tops On Saturday Night
11 Woe Is Me.
12 Night Ride . *)
13 Organ Grinder’s Swing.
14 Hick Stomp. *)
15 Champagne Cocktail. *)
16 Cotton Pickers’ Congregation. *)
17 Deep Henderson.
18 Early Morning Blues. *)
19 Tootin’ Around.
20 Plain Jane. *)
21 Swing is InThe Air.
22 Jeepers Creepers.
23 Man About Town. *)
24 Blue Romance. *)
25 My Heart Belongs To Daddy.
  *) Composities van Sid Phillips.