Post Description

Ik sta open voor allerlei soorten nieuwe vormen van muziek, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik in het begin veel moeite had met dit album. Het is het experiment van iemand anders en dan kost het mij vrij veel moeite om me te verplaatsen in de mindset van degene die het bedenkt. Het werd aangeraden door een zeer gewaardeerde muziekliefhebber, dus er was wat krediet. Nu ben ik blij dat ik doorgebeten heb. Het is waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd, ook goed, maar na een keer of tien luisteren en nadenken over de omstandigheden waarin je het speelt begon het te leven. Nu neem ik het mee op een draagbare muziekdrager en creëer ik een situatie dat het past. Ik besef me dat het zeer persoonlijk is, maar zo is het. Ik zie het als groeien.

Anderen schreven over dit album:
Laatst nog liet hij een Pukkelpoptent ontploffen met zijn technoproject Kiasmos, vandaag brengt hij een ontroerend en persoonlijk album uit. Ólafur Arnalds is een man van vele interesses en talenten; dat bewijst hij nog maar eens.
Na zijn laatste solo-plaat For now I am Winter uit 2013 was de IJslander het solo-touren zodanig beu dat hij besloot zich op andere muzikale projecten te storten. Zo vulde hij zijn discografie de laatste jaren met soundtracks, samenwerkingen met Nils Frahm en Alice Sara Ott, technoproject Kiasmos en Island Songs waarop hij samenwerkte met zeer diverse IJslandse artiesten. Achter de schermen werkte hij aan zijn STRATUS-piano; een technologie waarmee hij door één piano te bespelen reactie genereert op twee andere piano’s.

Vorig jaar begon het echter weer te kriebelen bij Arnalds. Met volle goesting stortte hij zich op nieuw solowerk, dat hij voor het eerst losliet op de wereld tijdens de uitverkochte concerttournee ‘All Strings Attached’. Na enkele teasers op de sociale media werd het duidelijk dat ook een nieuw album niet al te lang op zich liet wachten. De eerste singles kenden hun release in het voorjaar en de tracklist volgde via Instagram. Het album zelf is er nu dus ook, en blijkt het wachten absoluut waard.

De eerste drie singles van de kersverse plaat zijn de reeds gereleasete singles, waaronder de titeltrack “re:member” en het prachtige “Unfold” (ft. Sohn). De nummers passen als puzzelstukken in mekaar en vormen een perfecte inleiding op de rest van de plaat. “Brot”, het volgende nummer op de tracklist, begint enorm mysterieus en vrij donker. De hoorbare tristesse in de vioolpartij zorgt voor een eerste intermezzo in de optimistische sfeer. In andere nummers weet Arnalds treurnis en hoop met elkaar te verweven. Een mooi voorbeeld hiervan is “Inconsist”, dat vrij droevig begint, maar door de feeërieke STRATUS-piano evolueert naar een opgewekt en gevarieerd nummer dat je doet glimlachen.

Eén genre plakken op het nieuwe album, is moeilijk. Het brede muzikale interesseveld van de IJslandse componist heeft zijn sporen nagelaten op re:member, waardoor zeer verschillende stijlen en samenwerkingen hun plaats vonden op deze verse langspeler. De vaste – klassiek geschoolde – strijkers werkten als partner mee aan de nummers, waardoor ieder instrument op zijn sterkst naar voren komt. Dat is het best te horen op nummers als “Undir” en “Ekki Hugsa”. Naast Sohn werkte Ólafur Arnalds ook samen met de IJslandse hiphopper Banger Boy, die voor de nodige beats op het album zorgde.

Als we “Partial” beluisteren horen we dan weer heel wat Kiasmos-invloeden en op “Ypsilon” wordt duidelijk dat Nils Frahm en Ólafur Arnalds niet alleen samenwerkten, maar mekaar ook artistiek beïnvloedden. Met het kleine en ingetogen “Momentary” bewijst Arnalds dat hij het echter ook volledig alleen kan. Alle kleine krakjes op de piano zijn mee opgenomen, waardoor de simpele pianomelodie zijn ruw kantje behoudt. Diezelfde puurheid komt terug op “Nyepi”, het laatste nummer van de plaat.

Ólafur Arnalds weet als geen ander ingetogenheid en optimisme met mekaar te verweven tot één nummer. Voor re:member vergrootte hij dat concept naar albumformaat, waardoor het een plaat vol indrukken en emoties is geworden. De combinatie van klassieke muziek, moderne technologie, hiphop en techno doet nooit complex aan, maar klinkt steeds als vanzelfsprekend. Als een sterrenchef weet Arnalds alle componenten steeds perfect uit te balanceren tot een pittig geheel waar de creativiteit van afspat en dat wordt meer dan gesmaakt.

Ólafur Arnalds doet België komende maanden nog twee keer aan. 25 oktober komt hij naar de uitverkochte Koningin Elizabethzaal in Antwerpen, 24 februari 2019 is hij te zien in het Koninklijk Circus in Brussel.

1. re:member (6:04) 
2. unfold (3:58) met SOHN
3. saman (2:11) 
4. brot (2:54)
5. inconsist (4:31)
6. they sink (2:35)
7. ypsilon (3:55)
8. partial (3:16)
9. momentary (2:05)
10. undir (6:30)
11. ekki hugsa (4:41)
12. nyepi (4:14)

Staat er compleet op, 20% pars meegepost. In dit geval met extra veel dank aan de originele aanbieder.